Op zondag 27 februari is het zover. We vertrekken naar Thailand, voor een vijftal dagen in Phuket en aansluitend daarop een week op de Star Flyer voor een cruise in de Andaman Sea. Dit vertrek was niet zo vanzelfsprekend want, geboekt in october 2004 kwam alles op losse schroeven door de Tsunami die op 26 december in de regio dood en vernieling bracht. Het hotel dat we eerst geboekt hadden werd vernield en wat Star Clippers zou doen was onzeker. Maar goed, de Thais zijn een nijver volkje en dus was in die korte tijd op Patong Beach al het puin geruimd en de herstellingswerken in volle gang.
Via Frankfurt en Bangkok arriveren we 's anderendaags met Thai Airways in Phuket. We worden verwacht en in stijl naar het Novotel Phuket Resort gebracht. Van "bitter koud" naar "zonnige 35º". Het hotel ligt hoog boven op een heuvelrug en we hebben een mooi zicht op de zee en het strand. Tijd voor "coctails" en ons eerste "thai dinner".
's Anderendaags verkennen we Patong. Langsheen het strand zijn de gevolgen van de Tsunami nog goed zichtbaar en er wordt met man en macht hersteld en herbouwd maar het strand en wat verder landinwaarts ligt alles er onberispelijk bij. 36º is warm om in te wandelen en we gaan afkoelen in en rond het zwembad. 's Avonds hebben we ons ingeschreven voor het Phuket Fantasea, een spektakel met dans, folklore, olifanten (een 30-tal!), gevechtscenes en een zeer uitgebreid buffet.
De volgende dag hebben we een rondrit als kennismaking van het eiland Phuket, ons gratis aangeboden door de plaatselijke agent. Mooie uitzichtpunten, tempels, interessante informatie, overal glimlachende mensen, genieten van het sap van "junior coconut" en (uiteraard) een bezoek aan de plaatselijke juwelen industrie. De rest van de dag uitblazen aan het zwembad.
Een halve dag Safari. 4x4 voertuigen brengen ons dieper in de heuvels voor een kennismaking met de natuur en de oude traditionele levenswijze van de thais. Een rit op een olifant door de rimboe is een belevenis, daarna het dier belonen met bananen, een plezier. Een demonstratie van afgerichte apen die cocosnoten plukken, het bereiden van curry, waterbuffels en een uitgebreide lunch maken het geheel af.
We trekken naar het strand, huren voor een prikje 2 ligbedden, paraplu en tafeltje en genieten. De zon is hevig, zelfs onder een parasol verbrandt men als men niet oppast. Als lunch kopen we fruit van venters die ermee langs komen. Ananas, mango, papaya, pomelo alles keurig klaargemaakt voor onmiddellijke consumptie voor de luie toerist en spotgoedkoop 20Bhat of 40Eurocenten per portie. Afkoelen in zee is een lachertje, het zeewater is 28º, helder als in een zwemkom en even vlak. 's Avonds bezoeken we het Simon Cabaret, een travestieten show met de zogenaamde "ladyboys" mannen die er verdomd echt als mooie vrouwen uitzien.
Star Flyer is in de vroegte gearriveerd en ligt al voor anker in de baai van Patong, wij mogen pas aan boord rond 17h, dan worden we afgehaald. Dus hebben we nog tijd om 's morgens nog eens van de zon, de zee en het strand te genieten met het zelfde recept als gisteren. Het is bloedheet maar aan de zee staat er een licht windje net genoeg om voor wat koelte te zorgen. Als we in de namiddag van het strand weggaan komen er plots donkere onweerswolken opzetten en we zijn nog maar goed in het hotel als de hemelsluizen open gaan en er een daverend onweer losbarst. Het is alsof men de gordijnen dicht trekt, het giet water en de donder ratelt oorverdovend. Een goed half uur later houdt het op met regenen maar het blijft overtrokken en het waait hard als we aan boord gebracht worden met de tender. We worden verwelkomd door Peter, de cruise director, en met een drankje en even later worden we enthousiast begroet door een van de obers, Hondoyan uit Bali die ons herkend van een vorige cruise. Het is net alsof je thuis komt.
Het diner, die avond, wordt opgeluisterd door een trio dat traditionele thaise muziek brengt. Om 22h worden de zeilen gehesen en wordt koers gezet naar het eiland Ko Surin, onder de tonen van "Conquest of Paradise" van Vangelis.
Om 10h is er de verplichte "life boat drill" voor alle gasten en bemanning en dan de voorstelling van de officieren, hotel manager en het sports team. Er is ook een hele filmploeg aan boord die in opdracht van een duitse maatschappij een film draait met de clipper als achtergrond. Om misverstanden te vermijden worden ook de filmkapitein en zijn cruise directrice voorgesteld en om de passagiers op voorhand te sussen voor het mogelijke (kleine) ongemak tijdens de opnames is er die avond "open bar" op kosten van de filmploeg.
De zee is helemaal niet zo kalm als de vorige dagen, er staat een behoorlijke wind en een even behoorlijke golfslag. Ko Surin is onze bestemming, een onbewoond eiland met witte stranden en smaragd groen water. Maar als we rond 12h arriveren aan Ko Surin, is de zee te woelig om er voor anker te gaan. Passagiers met tenders naar het strand brengen is evengoed uitgesloten. Jammer maar helaas, de kapitein beslist om onmiddellijk door te zeilen naar de volgende bestemming. Geen "beach fun", maar wel behoorlijke "sailing fun", daar zorgt de wind voor. Blijkt dat de 2de officier, Karl, een vlaming is, een loods die gedurende 2 maanden onbetaald verlof, aanmonstert op de clipper. Een vlotte joviale vent, woonachtig in Antwerpen en afkomstig uit Geel, dat kan gewoon niet stuk!
Ik heb me laten ompraten om kennis te maken met scubadiving of diepzeeduiken. Een cursus die aan boord kan gegeven worden en die, indien succesvol afgerond, recht geeft op een certificaat voor duiken tot 12m diepte. 3 video lessen, 2 sessies in de zwemkom en 2 duiken in open zee en om 18h15 krijg ik mijn eerste video les.
De filmploeg is al druk in de weer om opnames voor te bereiden.
Om 10h gaan we voor anker voor Ko Miang Similan, een onbewoond eiland met enkel een ranger station. De zee is nu wel minder woelig maar er staat aan het strand heel wat golfslag, en dat beloofd "a wet landing" of een natte bedoening! De tenders kunnen niet tot op het strand komen en we moeten door water dat tot het middel komt, maar met een beetje golfslag en pech best wat hoger kan komen. Ik geef mijn rugzak aan een in het water wachtend bemanningslid, stap de ladder af, struikel en ga prompt kopje onder. Gilberte komt er beter van af want zij struikelt niet. Een bad met kleren in een temperatuur van 35º is niet erg. Alles kan rustig drogen in de zon. Langs de kust zijn kleine riffen waar het wemelt van de vissen. Een echt snorkel paradijs.
Terwijl wij genieten heeft de bemanning een komplete barbecue aan land gebracht, een rijke keuze van salades, grillades, dessert en gekoelde drankjes. Hoe ze het voor elkaar en aan land kregen, joost mag het weten.
Na de middag is de zee rustiger en kunnen we zonder moeilijkheden inschepen. Om 18h worden de zeilen gehesen en zetten we koers naar het volgende eiland Ko Rok Nok.'s Avonds, na het eten brengen we een bezoek aan de brug, aan Karl die van wacht is en ons laat kennismaken met het instrumentarium.
Om 10h30 heb ik mijn eerste duiksessie in de zwemkom en krijg uitgebreid uitleg over de werking van de verschillende onderdelen, positief negatief en neutraal drijfvermogen, equalization, relatie tussen luchtdruk, luchtvolume en luchtdichtheid, het gebruik van de regulator, wat te doen en wat zeker nooit te doen, enz...
Rond de middag zijn we ter plaatse en gaat Star Flyer voor anker. Duikers en aspirant duikers verzamelen, krijgen een wetsuit en met een zodiac gaan we naar de plaats van de duik. Voorzien van zuurstoffles, vinnen, bril en duikvest rol ik achterwaarts van de zodiac met een grote plons en een klein hartje in het water. Geweldig! Het water is heel helder en de zichtbaarheid is prima. Er is koraal en vissen van allerlei grootte maar er is zoveel waar ik aandacht moet aan schenken dat ik bijna vergeet van het schouwspel te genieten. Duiken is niet zozeer het probleem maar onder water blijven is moeilijker dan ik dacht, ik heb steeds de neiging naar de oppervlakte te drijven. Maar niettegenstaande dat, is de ervaring enorm; in een soort van gewichtloosheid en gewoon ademend, tussen de vissen te zwemmen op een tiental meter onder water is onbeschrijflijk. Een nieuwe ongekende wereld gaat hier open. Licht euforisch kom ik terug aan boord, klaar voor de tweede video sessie en een eerste examen door Katherina de goedlachse chef van het sportteam.
Om 18h zet Star Flyer koers naar Langkawi, een eiland in Malaysia. Na het diner vinden we de weg naar het "Riggers hole" waar Sergey en zijn maat de traditionele braceletjes maken.
Rond 8h komen we aan in Langkawi. We leggen aan in de haven aan de kade. Langkawi is een toeristische trekpleister met stranden, hotels, shopping centra en zelfs casinos in de moslim staat die Malaysia is. We hebben ons ingeschreven voor een rondrit en we bezoeken achtereenvolgens het graf van een beroemde prinses en enkele typische woningen. Het valt op dat straten en woningen er hier overal proper bij liggen. Behalve het toerisme is het winnen van rubber uit de rubberboom hier ook nog altijd belangrijk. Er is een kabelbaan die ons naar het hoogste punt brengt van het eiland en waar vandaan er natuurlijke een prachtig uitzicht is over het eiland. Na een zeer uitgebreide lunch gaan we in kleine bootjes en varen een rivier af langs een mangrovewoud voor een "eagle feeding". Nooit gezien! Bij het naderen van de bootjes komen tientallen misschien wel honderden arenden van overal aanvliegen om zich te goed te doen aan de vleesresten die in het water gegooid worden. Op Langkawi zijn arenden speciaal, bewijs daarvan het reuze monument dat in de hoofdstad Kuah Town staat.
's Avonds staat de tweede video sessie op het programma met het tweede examen terwijl de clipper koers zet terug naar Thailand naar het eiland Ko Muk. En na het eten genieten we nog eens van de talenten show waarbij leden van de bemanning zich van hun artistieke zijde laten zien.
Om 9h30 is het tijd voor de 2de sessie in het zwembad en om 11h, nadat Star Flyer voor anker ging is het tijd voor de 2de open water duik. Er drijft enorm veel plankton of iets dergelijk in het water en het zicht is slecht. We zijn met 6, 4 beginners en Bart en Karin, nederlanders en ervaren duikers en die hebben een onderwaterkamera. De zichtbaarheid onder water lijkt mij amper een meter of twee en het duurt dan ook niet lang of ik ben de groep kwijt. Op goed geluk probeer ik ze gedurende enkele minuten terug te vinden maar tevergeefs dan maar terug naar de oppervlakte. Dat blijkt de juiste beslissing, Katherine, de dive master, had mijn afwezigheid opgemerkt en hetzelfde gedaan. Er is echt te weinig zicht om te kunnen genieten van de onderwater fauna en flora en dus worden onze verplichte oefeningen onder en boven water afgewerkt. Geslaagd in de theorie en praktische proeven mag ik mij een gecertifieerd scubadiver noemen! joepie.
Na de middag naar het strand waarachter een bungalowpark ligt. Niet ver daarvandaan is er een lagune die enkel zwemmend bereikbaar is, via een grot en een tunnel,en alleen bij laag water. Daar gaan we met z'n allen heen in 2 zodiacs. Speciaal is dat de tunnel een hoek van 90º maakt en dat gedurende enkele ogenblikken men in het pikdonkere zwemt.
Als we later in de namiddag terug naar de clipper willen gaan, blijkt dat de tenders door het lage tij ver van het strand moeten blijven en dus moeten we eerst in de zodiacs die ons naar de tender brengen. Niet zo eenvoudig met die golfslag. Het is niet alleen een "natte landing" het is ook een "heel natte inscheping". De snacks, die klaarstaan, smaken eens zo goed.
Om 19h heist Star Flyer de zeilen, koers Ao Phang Nga.
Vandaag is echt wel speciaal. Tussen 9h30 en 11h15 zeilt Star Flyer door de Phang Nga Baai.
De ganse baai is bezaaid met meer dan 40 kleine rotsachtige eilandjes sommige met een hoogte van wel 400m boven de zeespiegel, met grillig gevormde rotsen en stalagtieten, baaien en kleine mooie stranden. Zodiacs en tenders worden neergelaten om de kijklustigen ten volle te laten genieten van dit spectaculaire landschap. Die eilandjes en de clipper onder volle zeilen die er langsheen vaart geven het geheel een enig, zelfs theatraal effect.
Om 14h30 ankert Star Flyer voor Ko Khai Nok, een klein eilandje, niet ver van Phuket met een mooi zandstrand. Maar ik ga mijn eerste duik maken als "gecertifieerd duiker". Een klein eilandje een rots eigenlijk, 20 min met de zodiac ver, Ko Dok Mai is ons doel. Enkel de tocht met de zodiac er heen is al een belevenis. Het ding schokt en bokt over de golven als een wild paard. De duik is volledig langs de wand van de rots waarop alle soorten van koraal zich hebben vastgezet en alle soorten vissen, groot, klein, alleen of in scholen zwemmen. Het zicht is niet optimaal, dat is jammer maar het doet niets af aan de kick. Na 44min geeft Katherine het signaal "naar boven" en gaan we terug naar de clipper.
's Avonds is er de captain's diner maar voordien krijgen we nog een extraatje van de filmploeg die een helicopter inhuurde om een aantal luchtbeelden te maken van de clipper met alle zeilen gezet. De mooie zonsondergang krijgen ze er gratis bij.
Na het diner, gaan we nog even naar de brug, afscheid nemen van Karl en dan naar de kajuit om onze bagage te maken.
Laatste dag in Patong, paspoort recuperen, afscheid nemen van Katherine en dan aan land waar onze pick up wacht om ons voor de laatste dag naar het Novotel te brengen. Nog een dagje genieten en dan terug naar Belgie. Tot volgend jaar?
